چه چیزی باعث ایجاد جوش می‌شود؟

دلیل جوش بسیار ساده است: سلول‌های مرده‌ی پوستی، سبوم و باکتری‌ها به هم می‌چسبند و منافذتان را مسدود می‌کنند که باعث عفونت پوست می‌شود. به نظر می آید که این دلیل کاملا قابل درک باشد.

اما چرا؟ چرا سلول‌های پوستی در منافذ شما گیر می‌کنند؟ آیا رژیم غذایی مهم است؟ آیا صورت شما کثیف است؟ چطور می‌توانید از جوش زدن جلوگیری کنید؟

ما برای تمام سوالات بالا جواب‌ داریم! تا پایان این مقاله همراه باشید تا بیابید جوش‌های شما از کجا شروع می‌شوند و چه تغییراتی را می‌توانید برای پیش‌گیری از آن‌ها اعمال کنید.

 

 

همچنین بخوانید: 7 نوع از شایع ترین جوش ها که رنگ پوست تان را تغییر می‌دهد!

 

علت بروز آکنه از دیدگاه علمی

در آینه نگاه می‌کنید و یک چیز سفید بدقیافه‌ی پر از چرک را می‌بینید. جوش است. چیزی که زیاد برایتان رخ می‌دهد، اما هم‌چنان یک زائده‌ی ناخوشایند است. به‌نظر می‌رسد که به یک باره در شب ظاهر شده است، اما آن موجود کوچک (یا بزرگ) پیش از ظهور در صورت شما، مسیری را پیموده است.

می‌خواهیم قضایا را علمی کنیم پس روپوش سفید خود را بپوشید.

جوش از التهاب لذت می‌برد. بدن شما برای مبارزه با هر چیز خارجی یا تهدیدکننده به التهاب پناه می‌برد.

دانشمندان هم‌چنان در تلاش هستند تا بفهمند چه چیزی باعث جوش می‌شود، اما یک حدس قریب به یقین این است که با استرس شروع می‌شود. استرس، چه روانی و چه فیزیکی، به هورمون‌ها سیگنال شروع التهاب را می‌دهد، آن مکانیسم دفاعی مورد اطمینان را خاطرتان هست؟

 

پس باید دلیلی برای هایپرکراتینیزاسیون فولیکولی ارائه دهیم، که اصطلاحی فانتزی‌ است که برای کراتین بیش از حد موجود در منافذتان به کار می‌رود. چیزی که در اصل رخ می‌دهد این است که سلول‌های شما به سرعت در حال ریزش هستند و بدن شما نمی‌تواند با سرعت کافی از شر آن‌ها خلاص شود. کراتین اضافه آن‌ها را چسبناک کرده و آن‌ها را در منافذ به دام می‌اندازد. آن‌ها همراه با التهاب، ورودی منفذ را تنگ می‌کنند.

سپس، ما به مخلوط سبوم را اضافه می‌کنیم. سبوم چربی طبیعی پوست است که باید از منافذتان خارج شود تا صورتتان را آب‌رسانی و محافظت کند. همان‌طور که بسیاری از ما افراد مستعد جوش می‌دانیم، گاهی اوقات پوست شما بیش از حد سبوم تولید می‌کند و جوش این قضیه را بسیار می‌پسندد.

پس الان، سلول‌های مرده‌ی پوست و التهاب منافذتان را مسدود کرده‌اند و تکه‌های سبوم را در درون خود به دام انداخته‌اند. این جای جالبی برای بودن به نظر نمی‌رسد، اما باکتری‌های P. acnes بسیار به آن علاقه‌مند هستند. آن‌ها درمحیط‌های بدون اکسیژن و غنی از سبوم زنده می‌مانند. P. acnes میکروارگانیسم‌ها یا باکتری‌هایی هستند که بر روی پوست تقریبا همه افراد زندگی می‌کنند. صرفاً وجود P. acnes بر روی صورتتان برای جوش زدن کافی نیست. بلکه زمانی که در یک منفذ مسدود رشد می‌کنند، سیستم ایمنی شما را راه می‌اندازند تا جلو بیاید و از شرشان خلاص شود.

تنها مشکل این موضوع این است: سیستم ایمنی به دفاع مورد علاقه‌اش یعنی التهاب پناه می‌برد. از قبل التهاب زیادی در این منفذ کوچک در جریان است و زمانی که زیادتر می‌شود، منفذ پاره می‌شود.

تمام چیزهایی که قبلاً در منفذ مسدود شده بود، اکنون روی پوستتان است. حدس بزنید که بدن برای مبارزه با آن چه می‌کند. می‌دانید، فقط التهاب بیشتری ایجاد می‌کند. البته. التهاب بیشتر یک پاپول ایجاد می‌کند. کسی می‌تواند به بدن بگوید که دست از التهاب بردارد؟

پاپول یک لکه‌ی ملتهب است که عفونتی ندارد. معمولا عفونت از ماده کثیفی ایجاد می‌شود که از منفذ پاره شده بیرون می‌زند. این عفونت پاپول را به پوسچول تبدیل می‌کند که همان چیزی است که شما به آن جوش می‌گویید.

تاثیر عوامل ژنتیکی در بروز جوش های پوستی

پس اگر جوش ناشی از عواملی است که به به طور ذاتی در بیشتر افراد موجود است: تکثیر سلول پوست، سبوم، P. acnes، استرس و التهاب، چرا همه افراد درگیر جوش نمی‌شوند؟

یک دلیل محتمل ژنتیک است. اگر والدین شما جوش می‌زده‌اند، احتمال جوش زندن شما هم بسیار بالا است.

احتمال داشتن پوستی که بسیار سریع تکثیر می‌کند در کسانی که مستعد جوش زدن هستند بیشتر است. سلول‌های اضافه‌ی پوست عملکرد درست بدن و پیش‌ بردن صحیح چرخه‌ی پوست را دشوار می‌کنند. همان‌طور که در بالاتر خواندید، سلول‌های اصافه‌ی پوست فاکتور مهمی در بستن منافذ شما است.

مقاله پیشنهادی: استفاده از چه چیزهایی می‌تواند باعث حساسیت پوستی شود؟

رژیم و عادات غذایی در روز

چه باور کنید چه نکنید، عادات زندگی شما هم بر مستعد بودن شما به جوش اثرگذار است. هورمون‌هایی مانند اندروژن، انسولین، استروژن، و کورتیزول تولید سبوم را کنترل می‌کنند. زمانی که سطح هورمون‌های شما بر هم می‌خورد، احتمال این‌که بیش از اندازه سبوم داشته باشید بیشتر است.

میزان سبومی که پوستتان تولید می‌کند عامل چشم‌گیری در ایجاد جوش است. سبوم بیش از اندازه در منافذ به دام می‌افتد و محیطی عالی را برای رشد باکتری فراهم می‌کند که ما اکنون می‌دانیم باعث جوش می‌شود.

اما صبر کنید، آیا هورمون‌ها ژنتیکی نیستند؟ بله، اما شما می‌توانید با رژیم غذایی و ورزش به برقراری تعادل در سطح هورمون‌ها کمک کنید.

مثلا انسولین را در نظر بگیرید. انسولین هورمونی است که به بدن در استفاده از قند مصرفی کمک می‌کند. زمانی که غذاهای قندی زیادی را می‌خورید، سطح انسولین شما باید سر به فلک بکشد تا آن را جبران کند. انسولین افزایش یافته باعث افزایش سطح هورمون اندروژن می‌شود. هورمون اندروژن باعث می‌شود پوستتان سبوم تولید کند. زمانی که اندروژن زیاد شود، سبوم نیز افزایش می‌یابد.

پس تنها متعادل کردن قند دریافتی می‌تواند به این شرایط کمک کند.

استروژن هورمون دیگری است که می‌تواند سطح سبوم شما را کنترل کند. دانشمندان از همبستگی دقیق آن‌ها مطمئن نیستند. اما ارتباط آن‌ها می‌تواند توضیح بدهد که چرا جوش زدن معمولا حین بلوغ شروع می‌شود که در آن سطح استروژن بسیار بالا است.

استروژن هم از رژیم غذایی شما تأثیر می‌پذیرد. لبنیات، به ویژه شیر حاوی استروژن و دیگر هورمون‌ها است. مصرف مداوم آن می‌تواند سطح این هورمون را بر هم بزند.

به دنبال دلیلی برای مصرف دارو هستید؟ جوش بهانه‌ی خوبی است. هورمون‌های اندوکرینی و کورتیزول ناشی از استرس هستند و زمانی که زیاد شوند، به سبوم دستور افزایش می‌دهند. این چیزی نیست که با کمی دارو (و ورزش و احتمالا مشاوره‌ی منظم) اصلاح نشود.

 

 

بداقبالی‌های پزشکی، دلیلی برای ایجاد جوش

اگر با لایه‌برداری ملایم روند تکثیر سلول‌های پوستتان را خنثی کنید و هورمون‌هایتان را با عادات سالم متعادل سازید و هم‌چنان نتوانید جوش زدن را متوقف کنید، مشکلات پزشکی غیرمرتبطی ممکن است مسؤل آن باشند.

جوش از عوارض جانبی تعدادی از داروهای تجویزی است. این‌که داروها باعث ایجاد جوش شوند نادر است، اما آن‌ها قطعا می‌توانند جوش را بدتر بکنند. هیچ‌گاه نباید بدون مشورت با پزشکتان دارویی را قطع کنید. زمانی که جایگزینی برای رژیم دارویی شما وجود ندارد، بهترین گزینه‌ برای شما این است که جوش‌هایتان را با محصولات ایمن اما مؤثر درمان کنید.

بعضی داروها، مانند قرص‌های جلوگیری، سطح هورمون‌ها را تغییر می‌دهند و برای حفظ پوستی سالم و بدون جوش به هورمون‌های متعادل نیاز دارید.

اختلالات هورمونی مانند PCOS (سندروم تخمدان پلی‌کیستیک) نیز هورمون‌ها را بر هم زده و به تولید سبوم سرعت می‌بخشد و همان‌طور که می‌دانیم، سبوم اضافه از محتویات ضروری ترکیب یک جوش است.

کلام آخر

تغییر شیوه‌ی زندگی برای خلاص شدن از شر جوش‌ها کاملا متفاوت و بسیار سخت‌تر از دانستن دلیل جوش زدن است و ما این را درک می‌کنیم. متعهد ماندن به یک رژیم سالم، روتین مراقبت پوستی  از روش های مؤثر هستند. در ضمن لازم نیس که رژیم و ورزش شما بی‌نقص باشد، تنها باید به تعادلی از عادات سالم دست یابید.